پائیز جاری شده
با انبوه رنگهای دنباله دار طبیعت
کنار همین روزهای رو به کوتاهی و شبهای قد کشیده زمین
حس غریبی است
مثل یک غصه طولانی
چقدر ابرها درهم رفته و گرفته شدند
و انگار وقتی بغض آسمان ترک بر می دارد و بوسه بر خاک می زند تنها باران است که زمین را به آغوش می کشد
برگها هم حس پریشانی را تجربه می کنند
چیزی شبیه تک تک این لحظه های من
تاب ایستادگی ندارند
فرو ریخته اند
و این ترانه درد است که زیر پای من و تو می سرایند
ترانه آشفتگی
پائیز را دوست دارم شاید بخاطر همین بزرگ ثانیه های کوچک
بخاطر این حس و حال زمین و آسمان
شاید هم بخاطر اینکه
بخاطر اینکه
فصل من است
شاید بخاطر ...
پاییز را بخاطر بسپار ای عزیز