محاکمه! (داستان طنز)

در زمان جنگ مردی خانمی را بلند کرد و با او «طی» کرد که یکدفعه خدمتش برسد! پنجاه تومان به او بدهد و آن زن هم قبول کرد، ولی گفت باید بیست و پنج تومان را قبل از عمل بدهی و بیست و پنج تومان دیگر را بعد از عمل. به هر جهت این معامله تصویب شد و این آقای محترم خانم نواز( خانم باز سابق) پس از پرداخت 25 تومان اقدام به انجام عمل کرده و پس از خاتمه کار از پرداخت بقیه پول امتناع کرد.
ناچار خانم فاحشه که می خواست نهایت ادب بوروکراتیک و قضائی را انجام دهد، طی شکایتی به دادستان چنین نوشت:
دادستان محترم شهر...
محترما بعرض عالی می رساند که آقای «ج» اطاقی از کمینه به مبلغ پانصد ریال اجاره کرده که 250 ریالش را قبل از تصرف اطاق بدهد و بقیه را بعد از تصرف بپردازد. مشارالیه پس از پرداخت 250 ریال اطاق ملکی بنده را متصرف شده و برخلاف قرارداد از پرداخت بقیه «مال الاجاره» استنکاف ورزیده است. اینک تقاضای عاجزانه دارد که در تعقیب مشارالیه اقدام عاجل به عمل آورید تا برای همیشه دعای یک زن پاکدامن دلسوخته بدرقه راه شما باشد.
دادستان پس از مطالعه نامه این بانوی نسبتا محترم به اصل ماجرا پی برد و آقای «ج» را به محاکمه دعوت کرد و ادعانامه را به شرح فوق برای او خواند. آقای «ج» در پاسخ به دادستان گفت:
بنده اطاق ادعائی خانم را به دو دلیل تصرف نکردم و ادعای ایشان را وارد نمی دانم، یکی اینکه اطاق مزبور جنب مستراح واقع شده بود و دیگر اینکه از رطوبت خیس آب بود. و لذا تقاضای منع تعقیب از آن مقام محترم دارم!
دادستان لبخندی زد و گفت:
آقای «ج» دلائل شما کافی نبود، زیرا چنان که می دانید زمان جنگ است و کرایه بی نهایت گران است و پنجاه تومان مال الاجاره چیزی نیست که با آن بشود یک اطاق بسیار مجلل و عالی اجاره کرد و از اطاقی که جنب مستراح واقع شده باشد، اطاق بهتری به انسان نمی دهند. دیگر اینکه اطاق مورد ادعا مرطوب نبوده، به دلیل اینکه شما به مجرد ورود به اطاق، تمام فضای آنرا «آب پاشی» فرموده اید، در حالی که هیچ وقت اطاق مرطوب را آب پاشی نمی کنند. ثانیا شما اطاقی را کاملا متصرف شده اید، زیرا تمام اثاثیه خود را در اطاق جا داده اید و به علت کمبود جا« دو تا» چمدان تان را هم بیرون در گذاشته اید.!
در نتیجه حکم صادر و آقای «ج» محکوم به پرداخت 250 ریال بقیه شد.